Sneeuw in Zoetermeer.

Daar gaan we weer ... Keihard-zo-die-gaat-Claudia,
Knettersnelle-Kevin,
Racende-Ravenstijn en
Lawine-Leenders hebben weer sfeer geproefd in Snowworld.

We zijn er weer klaar voor!
Nou nog een vakantiehuis, en dan kunnen we gaan. Oh nee, dat huis hebben we al. 't Was wel even schrikken om 4 weken voor vertrek te horen dat ons vakantiehuis nog niet klaar was.
- Slik-
Zoek dan nog maar eens snel een nieuw vakantiehuis voor 10 personen.
Het is gelukt.
De spieren zijn weer los, de doodsangst staat weer in de ogen (van anderen dan, wanneer wij voorbij komen ;0) oftewel: GIDDY UP GO.

Jippie ... Jarig !

5 Jaar is onze kleine dwerg alweer. Het gaat hard. Heel de maand heeft ze hier al naar uit gekeken en nu is het eindelijk zover.
Bovenaan haar verlanglijstje stond een ziekenhuis (mmhmm ... hoe komt ze daar nou weer bij) van Playmobil. Dit heeft ze dan ook gekregen. Van de familie heeft ze een hele verzameling poppetjes en andere atributen erbij gekregen, dus ons huis lijkt nu een beetje op Intertoys.
Ook haar eerste kinderfeestje werd een feit. We hadden een zaterdagochtend die helemaal gevuld was met kleine mensjes.
Tijd voor Taart ... Tenminste dat zei onze MegaJulia (= parodie op MegaMindy, van wie ze haar super masker even mocht lenen)
En toen werd het tijd voor een feestje op school.
Happy birthday to you ... in de wei staat een koe ... en die zegt BOE !!!
Tatatatadaa, nu nog even een rondje school met de zelf uitgekozen kaart, zelf uitgekozen vrienden en door ons uitgekozen chocolaatjes.
Hiep Hiep Hiep Meid.

Zeg He...is dat een Segway ?

Sinds 3 maanden ben ik als instructeur werkzaam bij het Regionaal Opleidings Centrum van de Veiligheidsregio Rotterdam Rijnmond.
Dat kost extra tijd, extra inspanning en extra veel lol, want ... Ja het is een hele klus om meer te weten dan de rest.
We werken met protocollen, veel verschillende middelen en heel veel verschillende collega's.
De wens om meer met het ROC te kunnen is aanwezig bij zo'n beetje iedereen aan wie je het vraagt.
In de afgelopen drie maanden zijn we met drie nieuwe instructeurs gestart en is er tevens een nieuw hoofd en een nieuwe beleidsmedewerker begonnen.
Dit klinkt haast als een nieuwe start!
In het kader van scholing, teambuilding en leeropdracht zijn we met een vage uitnodiging op pad gegaan naar een locatie voor bijscholing.
Daar aangekomen hebben we verschillende didactische oefeningen voorbij zien komen...en een partij huiswerk.
Toen werd het tijd voor een 'practise tour'.
We zijn gaan oefenen met Segway's.
Voor degene die ze nog niet kent...zie hieronder;
Er stond een hele rij met van die tweewielers op ons te wachten, dus... helm op and go ...Naar voren hangen is... naar voren gaan,
Naar achteren hangen is... remmen,
Naar links en rechts hangen is... juist ja.

Zo leer ik mijn collega's ook eens anders kennen ...leuk hoor.
Zie je wel dat scholing helemaal niet saai is!











We hebben een rondje door de stad gereden en moesten toen weer terug naar onze eerste ontmoetingsplaats, want we hadden ook nog een 'future tour' op de planning.


Die tour bracht ons naar het futuristische opleidingscentrum van de RAVU (Regionale Ambulance Voorziening Utrecht).
Zij hebben een gebouw waar je bijna levensecht kunt trainen, zonder steeds door een instructeur in de nek gehijgt te worden, want alles wordt bekeken met camera's en beluistert met microfoontjes.
In de garage staat bijvoorbeeld een ambulance waar oefeningen in gehouden worden.
Als de patient dan uit de ambulance gereden wordt, dan komt deze via een sluis uit bij de balie van de Spoedeisende hulp en daar neemt een ander team de behandeling over.
Als ze helemaal up-to-date zijn, dan kan na de Spoedeisende hulp de patient doorgaan naar een operatiekamer, waar ook weer een team hun gedeelte van de behandeling overneemt.
WAUW !!!
Als het je wat lijkt, kijk dan maar eens op;
Onze opdracht van vandaag was om onze lesmethodiek eens kritisch te bekijken in het kader van veranderingen in de maatschappij.
Tevens had deze dag dezelfde opzet als de nieuwe ambulanceopleiding, namelijk;
Van te voren was het niet helemaal duidelijk wat ons te wachten stond, we beleefden de spanning voor nieuwe dingen en wierpen een blik in de toekomst.
Nu het verslag nog ...
Nee, ik kijk eerst nog even naar de segway foto's ;0)

Kleine jongetjes worden groot ...

Maar gelukkig niet allemaal!

Afgelopen week ben ik bij de ambulancebeurs geweest en heb ik mij weer een dag kunnen onderdompelen in knipperlichtjes, sirene's en andere knipperende en lawaaimakende snufjes.

Oftewel...ik heb mij prima vermaakt daarzo!
Ergonomie is de nieuwe term.
Hierboven zie je een ergonomische 'tafel' die onder de brancard in de auto zit en die door de hoogteverschillen (variabel in te stellen) het ons gemakkelijk moet gaan maken om de brancard in en uit de auto te krijgen.
De brancard alleen, dus zonder patient, weegt namelijk al meer dan 50 kilo. Dus tel zelf maar uit wat dit weegt met jouw gewicht er nog eens bij.

Cameratoezicht is ook zo'n gewilde term geworden.
Agressie tegen hulpverleners...film het maar! Huh...eigenlijk zou je hier een andere, meer gepaste reactie op verwachten, maar ja...dan maar investeren in een stukje schijnveiligheid.
De onderstaande tekst stond op een ambulance en ik vond 'm eigenlijk wel geinig.
'Ambulancezorg is topsport'.

Het waren niet alleen maar auto's die er stonden, maar ook motoren.
Wat een leuk speelgoed!

Ik had af en toe het idee dat ik in een snoepjeswinkel rondliep en overal aan mocht snuffelen.
Voor zoiets krijg ik nog betaald ook!
Alle geledingen waren vertegenwoordigd, dus ook de 'koninklijke' RAVU en baywatch ( helaas zonder pamela).

En ik zag zelfs nog wat Amsterdammers...
Eigenwijs als ze zijn, rijden zij als enige dienst NIET in het ambulancegeel.
Maar ja, wat wil je nou eigenlijk???
Als zelfs het opschrijven van het woord 'ECNALUBMA' al problemen oplevert !!!

GROETEN ;0)

Pas op...niet voederen!

We zijn weer eens ouderwets naar de dierentuin geweest. Blijdorp blijft een mooie plek om te bezoeken.


De ijsberen zijn er weer...was een veel gehoorde kreet de laatste tijd. Zeker de bijbehorende posters -dieren met een sneeuwbal op hun kop- deden het erg goed.
Pas op ... deze dieren kunnen bijten. Tja, het stond er niet voor niets.Kijk eens wat kracht, wat een agressie deze 'dieren' uitstralen... oef ... je zou er gewoon bang van worden.
Hieronder zie je ze van dichterbij. Kun je je de angst voorstellen toen ik stiekem dichterbij sloop om van deze monsters een foto te maken. Pfff ... als ik er nog aan terugdenk!
Hieronder zie je er eentje een blad verscheuren!
Nee, hier iets heel lieflijks. Rhino met z'n zoontje Bertje.
Als je uit het vleermuizenverblijf komt, dan kun je via een wiebelende loopbrug naar het vogelverblijf, tenminste als je het haalt, want hier zie je nog net een bezoeker verslonden worden door de gieren, toen deze van de hangbrug af viel. Verschrikkelijk!
De onderstaande lekkere diertjes huppelden vrij door het park.

Tussen de middag hebben we gegeten bij van der Valk. Huh ... hoe kom ik daar nou ineens bij ??
Nee, natuurlijk gewoon daar lekker op een bankje in de zon.


Het leek wel lente in plaats van herfst, met al die jonge diertjes. Ook bij de giraffen was er een jonkie te bezichtigen.
Ik moet nog steeds op cursus bij Maarten, en dat merk ik iedere keer weer als ik door het Oceanium loop. Zoveel moois om te fotograferen, maar dit vereist wel enige fotografische kennis ... en die heb ik nog niet ... snik.
Ondanks dat heb ik het toch geprobeerd.


Hieronder speciaal voor Julia; Ze wou zo graag de krokodillen zien. Hierzo dan een klein krokodilletje (Snappie) voor een klein meisje.
Tot volgend jaar, want dan komen we weer uit ons ei gekropen en ziet Blijdorp ons weer terug.

Mooie meiden.




Soms zijn woorden (van mij zelfs...) overbodig !