Jeugdclub 'de Parel'

Precies 1 jaar geleden ben ik, samen met nog 5 anderen, begonnen als leiding van Jeugdclub 'de Parel'.
Dit is een knutselclub van onze kerk.Iedere dinsdagavond hebben we club en maken dan - uiteraard- de mooiste dingen. Maar....Een keer per jaar is er dan het spectaculaire kamp. Deze keer zijn we afgereisd naar het eiland Tholen. Op camping Kruytenburg hebben we een legertent gehuurd (5 x 10 meter) die we zelf op moesten zetten.... zucht en dat heet dan vakantie.

Lang leve de kinderarbeid!
Na ongeveer 45 minuten zag het resultaat er zo uit en daar waren we dik tevreden mee ! De volgende stap was; bed opblazen, slaapzak uitrollen en klaarmaken voor de dropping.Toen onze 'Pareltjes' na drie uur nog niet terug waren, toen begonnen we ons wel een beetje ongerust te maken, maar dat was niet nodig bleek achteraf, want waarschijnlijk vonden ze het gewoon leuk om vijftien kilometer te lopen in het donker ;0) Gaap. Bij terugkomst op de camping snel een chippie en colaatje naar binnen en snurken maar. (al was dat voor sommigen onder ons wel heel letterlijk)Uiteraard waren we voor zonsopkomst alweer wakker, en daardoor kon de ochtendgymnastiek ook drie uur eerder beginnen ... gelukkig ! (nogmaals Gaap...)
Toen onze stijve, bevroren spieren weer een beetje ontdooid waren, gingen we ons klaarmaken voor een leuk spel in Tholen. (Brrrr, wat was het 's nachts koud zeg)
Het spel; dat de kinderen zouden gaan doen heet 'Appel en ei' spel. Het is de bedoeling om de appel en ei steeds weer voor iets anders om te ruilen en dan na twee uur kijken waar de kinderen mee terug kwamen.
Dat gaf ons de tijd om twee uur met een espresso op het terras te zitten .... oh nee, om te kijken of het allemaal wel goed ging met de opdracht .... of zoiets.
In plaats van de appels en eieren kwamen ze terug met bierglazen, kussentjes, flessen sinasappelsap, een ketting, knuffelpoppetjes en een schaal.
Terug naar de camping waar de Zeskamp gespeeld zou gaan worden met onder andere geblinddoekt elkaar vla te eten geven.Dat was voor ons even het moment om de tent af te breken. Dit ging eigenlijk veel sneller dan het opbouwen.
Toen de tent weg was konden we daar mooi de waterglijbaan klaarmaken. Dat werd dus dolle pret.Helaas, dan gaat de tijd snel en moet alles weer in de auto geladen worden, even nog douchen en van de mooie omgeving genieten, en dan...Tja het officiele statieportet mag natuurlijk ook niet ontbreken. Het onofficiele dus ook niet (haha)

Dolle pret in Drouwen.

Men neme:
1 attractiepark = 2 blije kinderen.
1 gezellig hotelletje = 2 blije kinderen en 1 blije moeder.
alle dagen gratis eten en drinken = 2 blije kinderen, 1 blije moeder en 1 blije vader. We hebben een midweek in de botsautootjes gezeten en geloof me ... het verveelt niet.
Af en toe moest ik van de meiden ook ergens anders in, maar dan was het daarna weer snel terug naar de botsmobielen .... of de hamburgers, of frietjes, en vergeet de fricandellen, kroketten en softijsjes niet !!!

De dames sprongen een gat in de lucht van blijdschap ...
Het enige jammere was dat het af en toe regende en het was - Brrrrrrrrrr - berekoud.
Hierboven staat Julia nog even te bedenken dat ze hier eigenlijk niet in had moeten gaan, maar ja ... toen ze eenmaal zat kon ze er niet meer uit ... hoe hard je dan ook gaat gillen :0(

Het was erg leuk allemaal.
Lekker kneuterig en spannend genoeg voor ons allen.
YEAHAAAAAAAAAAAAAAA .....

Hoera...Hunebedden.

Wat een grapjassen zijn 't toch die Drenten.
Ik ga, bijna, speciaal voor die Steenhopen -die ze ook wel Hunebedden noemen- naar Drente en het eerste dat ik zie is een bordje met daarop de tekst dat die dingen weg zijn...
Maar dat was niet zo !!!
In de straat van ons hotel lagen er zelfs twee.
Samen met Claudia ben ik in Borger geweest, en daar staat de grootste van Nederland.
Hij is twintig meter lang en de zwaarste steen weegt 120.000 kilo.
De doden werden onder het Hunebed begraven, en boven over de stenen werd zand gegooid, zodat het hele geheel op een berg met een ingang, naar de zonopkomstzijde, leek.
Hunen waren Reuzen, omdat niemand begreep hoe de stenen zo geplaatst konden worden.
Alleen reuzen zouden dit kunnen doen.
Vandaar...
We hebben hele kleine rotsformaties gevonden in de bossen, maar ook hele grote, zoals je hierboven kon lezen.
We hebben het niet helemaal droog gehouden deze week, maar dat levert dan ook weer mooie plaatjes op.
Zie hier de toekomst verenigd met ons verleden.

11 + 40 = FEEST.

11 + 40 = FEEST.
Claudia is ondertussen 11 jaar geworden en ik ...euh... was 't al.
Nee nee neeeeeeeee .... ontkennen heeft nu geen zin meer, want ik ben 40 !

We hebben dit groots aangepakt en gecombineerd met een 'open huis', zodat we in een keer klaar zijn.
Aansluitend gaan we een weekje logeren in het Drouwenerzand in Drenthe.