Ramptoeristen in opleiding.

Daar is 'ie weer ... de jaarlijks terugkerende oefening met de Brandweer, Waterschap en Ambulancediensten. Altijd leuk om zo iets te mogen regelen.
Ik mag mijn fantasie de vrije loop laten, oei, met betrekking tot de letsels en slachtoffers.
Kees, een collega, is de verbindende connectie tussen de brandweer en de ambulance en kan alles voor elkaar krijgen.
Als ik roep om een stabiel slachtoffer dat bekneld zit, dan krijg ik dat, wil ik een auto met ingedeukt dak... dan staat 'ie er al...
Gevallen scooterrijder? ligt er al!
Zwangere fietser ... tadaa, languit op het fietspad!
Een collega van ons die met pensioen gaat werd zo in het natte zonnetje gezet (wat een pokke weer) en mocht als eerste ambulance een triage uitvoeren bij 11 slachtoffers (dat is je ergste nachtmerrie).
Waar hij toen achter kwam was dat zijn vrouw en dochter ook meededen met de oefening en tussen de lotusslachtoffers lagen.
Tja, het blijft wel een beetje zwarte humor zo dat ambulancewereldje ;0)
Voor de triage heb je ongeveer 30 seconden per slachtoffer om te kijken hoe snel er hulp bij moet komen en hoe je iemand kunt laten overleven in de tijd voordat er professionele hulp op komt dagen...als je het hebt over uitdagingen!
Het was een zeer geslaagde avond met een heleboel blauwe lampen: 3 ambulances van de Veiligheidsregio, 1 ambulance van de particuliere dienst, 1 ambulance van onze buurregio Dordrecht, 1 Officier van Dienst Geneeskundige (= ons aanspreekpunt bij een groot ongeval),
3 brandweerauto's met de daarbijhorende bemanningen en officieren met een en twee strepen en sterretjes enzovoort (ik ben niet zo op de hoogte van de rangen en standen en ga altijd op zoek naar degene met de meeste versierselen) en het Waterschap om een stuk weg voor ons af te sluiten zodat wij veilig buiten konden gaan spelen.
Het is zo leerzaam om met elkaar te oefenen, want dan merk je meteen weer hoe moeilijk het is om te communiceren met heel veel hulpverleners op 1 communicatiekanaal.
Tevens merk je het verschil in prioriteiten leggen tussen de brandweer en de ambulance.
Dat is altijd goed om weer eens mee te maken.
Ik kan terugkijken op een natte, gezellige en nuttige oefenavond.

Beestachtig leuk !!!

Daar staat 'ie dan te pronken op onze oprit... een ander karretje.
En wat voor een !
Het is onze vierde Seat geworden; een Seat Altea.

Tijdens onze zomervakantie hebben we met zo'n zelfde exemplaar door Bulgarije gescheurd en dat was uitstekend bevallen. Nou is het niet zo dat we na iedere vakantie een andere auto kopen, maar de timing kwam nu helemaal goed uit.
Na een zoektocht van een maand staat er nu een super de luxe race auto voor de deur.
Er zit een 2 liter motor in die dus 150 pk levert en tja...

Dat wil wel !

Hopelijk gaat dit karretje ons even veilige kilometers opleveren als de vorige.
Zoef zoef ...