AMBULOESJE in actie !: maart 2011

Maasvlakte Part 2.

Tijden veranderen en ideeen ook. ' Vroeger' ... hoor mij nou hebben ze zoveel mogelijk ambulanceposten gesloten omdat dat kostenbesparend zou zijn. En nee ... het zou onze aanrijtijden niet negatief beinvloeden.

Ja ja ... inmiddels zijn we weer enkele posten rijker, waaronder deze: Post Maasvlakte !

We zitten bij de Brandweer (kostenbesparend ... dat dan weer wel) en hebben daar de beschikking over een kamer van maar liefst 3 bij 2 meter.

Ach ... het uitzicht maakt dan weer veel goed. We kijken namelijk naar de energiecentrale van EON; maar dat bedoel ik eigenlijk niet.

De Maasvlakte 2 is een heel nieuw stuk land dat voor je ogen opgespoten wordt, en dat ziet er dan ineens wel weer erg mooi uit.

Ik heb inmiddels drie diensten (van 12 uur per stuk) daar doorgebracht en ieder nieuw stukje van de haven bekeken waar we mochten komen.

Indrukwekkend hoe groot alles hier is!

Zelfs wanneer je een patient ' even' naar het ziekenhuis brengt, dan ben je zomaar 75 kilometer verder. Dat is dan wel weer een andere manier van werken en kom je ook eens aan andere medicijnen toe.

Mooi om te zien hoe anderen werken aan een uitbreiding van Nederland en onze exportartikelen.

Maar het blijven lange diensten ver van huis ...

Mooi van Moi.

Tja, het ziet er niet alleen mooi uit, maar het is ook mooi om mee op pad te gaan.

Vanmorgen een proefritje gemaakt van 50 kilometer door de Alblasserwaard.

Na (ongeveer) 10 minuten verdwijn je van ons huis al de polder in richting de molens van Kinderdijk. Het ongeveer staat tussen haakjes omdat ik nogal wat commentaar kreeg van mijn lezers .... moeten ze maar leren doorfietsen !!!

Heerlijk daar.

Het lentezonnetje, het gefluit van de vogeltjes en de modder die om je oren vliegt als je van het asfalt af gaat, maken het perfecte uitje compleet.

Wat een plaatje ...

Shimano SLX afgemonteerd en met heel veel Ritchy onderdelen in combinatie met aluminium en carbon maakt dat deze fiets - speciaal voor mij in deze kleur gespoten - een plaatje is geworden.

Keuze gemaakt !

De keuze is gemaakt !

De volgende school voor Claudia gaat ' De Passie' worden.

Jammer genoeg ligt de school best wel een pokke eind weg. Voor de kenners van Rotterdam: Op Zuid, vlakbij de Hef (zie hierboven). Voor de niet-kenners: Vlakbij de Maasbruggen.

Op de terugweg sloeg de vermoeidheid toch wel een beetje toe, want 24 kilometer fietsen is toch niet niks voor een aanstaande HAVO/VWO-ster. (met de nadruk op STER ;0)

Gelukkig ... de veilige thuishaven is weer in zicht.

Nou eerst groep 8 nog afronden.

M'n mooiste foto.

Mijn mooiste foto:
Tja, dat heb ik weer ... het moet eigenlijk foto's zijn.
Twee heel verschillende:
Bovenin zie je de zon schijnen op een stukje prikkeldraad.
Ik zat op een bankje in de zon te wachten tot de hertjes, die ik net beneden in het dal had gezien, weer terug zouden komen ... maar dat deden ze niet.

Hieronder zie je mijn neef(je) zitten te denken hoe hij veilig beneden zou kunnen komen.

GrussGot Osterreich

Aangezien het fototoestel nooit ver uit mijn buurt is gekomen, volgen hier enkele van mijn vakantiefoto's.

De combinatie sneeuw, blauwe luchten en groene bergen met bossen bleef mij uitnodigen om foto's te maken.

Wij op de Wintersport

Kreischberg was onze ' place to be'.
Pistes in overvloed, nou alleen nog het lef om ze allemaal uit te testen.

Dit is mijn recept voor een goede vakantie;

Leuk gezelschap,

Veel gezelligheid,

Lekker weer,

Veel sportiviteit,

Spanning en sensatie,

Mooie omgeving,

Oftewel Tijd voor Ontspanning door Inspanning in een nieuwe omgeving met zelf uitgezochte vrienden!

Lekker luguber

Lekker luguber is de titel, maar als je de eerste foto ziet, dan valt dat eigenlijk wel mee ... of niet?
Alletwee de dame's hebben foto's gemaakt tijdens de vakantie en dit vond ik hun mooiste.
Bovenaan heeft Julia haar vakantiegevoel op de foto gezet en hieronder heeft Claudia een mooie foto geplaatst.
Dat bedoelde ik eigenlijk met luguber, want het is wel een foto met een apart sfeertje.

Goed gedaan dame's !!!

Achtung Rutschgefahr.

Yes .... eindelijk is het dan zover: Tijd voor de wintersport.

Omdat mijn schoonouders dit jaar 50 jaar getrouwd zijn, mogen we een dag eerder van school weg.

Deze dag hebben we benut door eerder te vertrekken naar het buitenland en een extra nachtje in een leuk hotel in Duitsland door te brengen.

Een gedeelte van het hotel is nog in gebruik als slagerij, dus dat levert in ieder geval lekker vlees op. MMM ik heb nog nooit zo'n lekkere schnitzel op.Dat het gezellig was, dat kun je hierboven wel zien.

En toen ... na bijna 1200 kilometer ... waren we op de plaats van bestemming.

Even de stijve spieren losschudden, het huisje verkennen en kijken waar de piste is.

Ja lach maar, want hieronder zien jullie ook wat wij als eerste zagen toen we bij de piste aankwamen ...Slik ... zwarte pistes en een reddingsteam dat met een gewonde in ' DE BANAAN' naar beneden kwam!

Gelukkig hebben wij het er beter vanaf gebracht.

Het enige wat ik gebroken heb is mijn skistok.

En zelfs dat deed ik nog niet zelf!

Bedankt he Kevin ;0)

Dit jaar hadden we er een nieuwe ' dude' bij, namelijk Paul de vriend van Melissa.

Hij had een spoedcursus snowboarden gedaan en was nu al niet meer bij te houden.

Ik word oud merk ik ... zucht.

Het was een supermooie omgeving, met prachtige pistes.

Ik heb nog nooit zo lekker geskied als dit jaar.

Lekkere verse sneeuw en meer dan genoeg blauwe en lichtrode pistes.

De pistes begonnen met zwart, maar wanneer je deze - met de gondel- voorbij was, begon de pret.

We hebben de meeste dagen boven op de berg gezeten met stak blauwe luchten en een heerlijk zonnetje, maar we hebben ook een dag tijdens het sneeuwen boven op de berg gezeten (ruim 2200 meter) en dan zag je niet zo heel veel meer wanneer je over een bergkam van de ene naar de andere berg onderweg was.

Nou weet ik meteen waar die grote gele skibril voor dient die voor de sier op mijn helm zat.

Irene heeft ook stoer gedaan en heeft een kinderhelling onveilig gemaakt. Volgens mij stond 'ie als lichtblauw op de kaart aangetekend.

De avonden werden traditioneel afgesloten met de Kolonisten van Catan. Ondertussen heb ik al twee uitbreidingssetjes nodig om met zo'n grote groep aan de slag te kunnen.

Het was zo mooi, dat uitzicht daar boven op die bergen.

De meiden hebben zich hier ook niet verveeld met tubing en skiing.

Yes, zie je die enge dingen hier beneden???

I was there ... twice!

Ik blijf geen fan van die enge stoeltjesliften, maar ja ... af en toe ontkom je daar niet aan.

We hebben het heerlijk gehad boven op de berg. Valt 't op ???

We begonnen met allemaal een skikaartje, maar ondertussen was het eigenlijk te leuk en gezellig, dus we hebben extra kaartjes gehaald, zoals je ziet. Nou, dat wordt weer extra werken bij de Nederlandse Rettungsdienst om het negatieve banksaldo op te krikken.