Miep Miep ... Zoef.

Zo af en toe wordt ik door Ruben - mijn roostermaatje - opgehaald met de motor en dan zoeven we vliegensvlug naar het werk...en nog sneller weer naar huis !!!

Claudia kwam op de skelter aangescheurd toen wij vanaf de andere kant de Hugo de Grootlaan in kwamen denderen. Helm en handschoenen wisselden snel van eigenaar waarna er een indrukwekkend snel rondje door onze wijk volgde!

Oftewel Miep Miep ...Zoef.

Pistolen Pauwtje

Ja hoor, eindelijk wordt het weer een beetje meer lente achtig weer, dus...op naar de kinderboerderij.

Daar stond me toch een pauw te pronken.

Mooi zo'n opgevoerde kip!

Ook Julia was ervan onder de indruk.

Kom in de Kas

Vandaag hadden we de mogelijkheid om naar Kom in de Kas te gaan.

Dat houdt in dat er verschillende kassen open staan voor het publiek. Zo hebben we vandaag gekeken in een bloemenkas, een kas waar ze verschillende soorten kruiden telen en hebben we gekeken bij een paprikateler.

Deze vreemde groentesoorten liepen daar rond en ik heb maar besloten om deze vitamientjes mee naar huis te nemen

Daar zijn we weer...

Kijk toch eens hoe lekker relaxed een wintersport vakantie kan zijn.

Volgend jaar hopelijk weer...

Vermoeiend hoor

Vermoeiend hoor zo'n weblog opzetten.

Gelukkig kan ik er nog om lachen...

Kleurplaat XL Ambulance

Wat is er nou leuker dan om twee 'hobbies' te combineren?

Hierbij een tekening voor de naderende open dag van onze ambulancedienst.

Het uitprinten en inkleuren mag je zelf doen...lekker puh!

Zwarte piet, wie kent 'm niet?

Op 9 februari kregen we een A1 rit om bij de EMO te gaan kijken, dat is een kolencentrale op de Maasvlakte (net voor de Noordzee, dus op tijd stoppen svp). Daar was een man van grote hoogte naar beneden gevallen en lag net achter een enorm motorblok te rollen van de pijn. Dat rollen kon een klein probleempje opleveren, omdat er een forse afgrond net naast deze man gaapte. Niet handig dus.

Het hoogteteam van de brandweer werd gewaarschuwd door Maarten, de Traumaheli was al naar ons onderweg, dus eerst maar eens kijken wat wij eigenlijk allemaal veilig uit konden spoken.

Door de beprekte ruimte om te werken en het vele kolengruis dat daar lag, zagen we er al snel uit als twee zwartwerkers. De man werd binnen het uur door ons uit zijn benarde situatie bevrijdt en er was een baan van de A15 voor ons vrijgehouden waardoor we met een politie-escorte supersnel naar het Erasmus Medisch Centrum konden gaan.

Ik dacht zelf dat ik er redelijk schoon uit tevoorschijn was gekomen totdat ik een spiegeltje aan de wand tegen kwam...ahum...dat kleine Hitler snorretje staat toch mij toch niet zo leuk.

Claudia tijdens de afdaling

We zijn in februari voor het eerst van ons leven naar de wintersport geweest.

Het was ongelooflijk leuk om te doen.

Het weer was goed, sneeuw had wat meer gemogen, maar wat is het heerlijk om lekker de hele dag buiten te zijn.

Ik had aan 1 uur les in Zoetermeer eigenlijk niet genoeg, dus dat gaan we de volgende keer wat grondiger aanpakken.

Claudia zoefde ons al snel allemaal voorbij...

Oftewel...Tjechie here we come again...

Wat een plaatje

Kijk nou toch eens wat een plaatje dit is.

Hier wordt je toch vrolijk van.

Deze foto is vorig jaar gemaakt tijdens een uitstapje naar Apenheul.

4.Ambulance en zo

Sinds 2002 werk ik bij de GGD Rotterdam, die daarna AmbulanceZorg Rotterdam Rijnmond / Regionale Hulpverlening Rotterdam Rijnmond ging heten...Pfff zeg dat maar eens snel als je bij iemand aanbelt tijdens een spoedrit, dan ben je al 5 minuten van je 15 minuten kwijt.
Nou ja, dit jaar hebben we wederom een naamswijziging ondergaan en nu vallen we onder de Veiligheidsregio Rotterdam Rijnmond.
Dat klinkt in ieder geval iets professioneler.

Het werk blijft precies hetzelfde onder alle naamswijzigingen - gelukkig!

Sinds anderhalf jaar werk ik als instructeur voor First Responder en dat bevalt me ook super.
Ik geef daar BLS, AED en levensreddend handelen cursussen aan politieagenten, brandweermannen, First Responders in Dijkzigt, buschauffeurs van de RET en zelfs kinderreanimatie aan kleuterleidsters.

Oftewel...zeer afwisselend.

3. Tour de Bart

Nou, ziet dit er snel uit of niet ???
Hier doe ik een wedstrijdje met Julia.
Enige technische details voor de liefhebbers onder ons;
Julia rijdt hier op een geel/groene rainbow driewieler en ik probeer haar op mijn Jan Janssen Impress in te halen.

Ik vind het super om met mijn fietsje door de bergen heen te scheuren, dus ik kan mijn lol wel op in Nederland...ahum.
Als alternatief vind ik modder en bossen ook goed.
De veluwe en Epe (Limburg) zijn mijn favoriete fietsplekken in Nederland.
Deze zomervakantie gaan we naar Texel en dat schijnt ook een aanrader te zijn, tenminste dat zegt men.

De bovenstaande foto is gemaakt op een camping in de veluwe, genaamd 'Rabbit Hill'.
Bossen genoeg daar; ook hele donkere, want Fred (mijn zwager) en ik zijn daar 's avonds laat eens verdwaald in het bos en geloof me een ledlampje voor op je fiets is niet genoeg om de weg terug te kunnen vinden!

2. Tekenen

Ja, dat is nou hobby nummer 1.

Alles kun je daar in kwijt...frustraties op je werk; teken het van je af.

Heb jij of iemand anders last van jouw vrolijke bui...teken het van je af.

Is er een feestje en ben je weer eens vergeten om een kadootje te kopen...inderdaad...pak die potloden maar weer uit de kast.

Sinds vorig jaar is er een digitaal tekenbord bij gekomen en daar kun je hele mooie dingen mee maken.

Vorig jaar is mijn pseudoniem 'AMBULOESJE' ontstaan.

Op mijn werk gebeurden de meest absurde dingen en die heb ik onder Ambuloesje aan het papier en het beeldscherm toevertrouwd.

De naam Ambuloesje is ontstaan uit twee namen, namelijk Ambu van ... Ambulance en Loesje van de mooie spreuken.

Wat is er nou leuker dan spelen met woorden en tekeningen ???

Geef mij een pen en papier, wat tijd en de inspiratie druipt vanzelf op het velletje.

Het 'VERBODEN VOOR BEVOEGDEN' bordje heb ik gemaakt omdat de voordeur op mijn werk plotseling afgesloten werd voor het 'werkende' personeel.

Dit bordje heeft het hele weekend op de voordeur gehangen en was 's maandagochtends zeer snel en spoorloos verdwenen...

1. Mijn vrouwen en ik...

Hier zijn ze dan;

3 stuks en ikzelf natuurlijk.

Op een van de laatste zonnige dagen van 2006 zijn Maestro van der Voorde en wij naar het psychiatrisch ziekenhuis Delta gereden en daar heeft hij in 2 uur tijd ongeveer 500 foto's gemaakt!

Niet GEK he - vergeef me de woordspeling-

Het zijn er dus drie. Wat ??? Nou, drie dochters.... Twee van mezelf en 1 van mijn schoonmoeder. Met Irene, mijn vakantieliefde, ben ik alweer vanaf 1989 samen en dat bevalt nog steeds super. Claudia kwam ik in 1999 tegen en deze vrolijke flierefluiter is een kleine vrouwelijke versie van mezelf. Iets te veel energie, altijd vrolijk en lekker creatief. In 2003 kwam daar Julia nog bij en toen was het feest compleet. Het grappige is dat zij weer een klein Ireentje is. Zo hebben we dus een blonde en een donkere dochter met allebei een eigen gebruiksaanwijzing - die we overigens al direct na de geboorte kwijt zijn geraakt!