Op 9 februari kregen we een A1 rit om bij de EMO te gaan kijken, dat is een kolencentrale op de Maasvlakte (net voor de Noordzee, dus op tijd stoppen svp). Daar was een man van grote hoogte naar beneden gevallen en lag net achter een enorm motorblok te rollen van de pijn. Dat rollen kon een klein probleempje opleveren, omdat er een forse afgrond net naast deze man gaapte. Niet handig dus.
Het hoogteteam van de brandweer werd gewaarschuwd door Maarten, de Traumaheli was al naar ons onderweg, dus eerst maar eens kijken wat wij eigenlijk allemaal veilig uit konden spoken.
Door de beprekte ruimte om te werken en het vele kolengruis dat daar lag, zagen we er al snel uit als twee zwartwerkers. De man werd binnen het uur door ons uit zijn benarde situatie bevrijdt en er was een baan van de A15 voor ons vrijgehouden waardoor we met een politie-escorte supersnel naar het Erasmus Medisch Centrum konden gaan.
Ik dacht zelf dat ik er redelijk schoon uit tevoorschijn was gekomen totdat ik een spiegeltje aan de wand tegen kwam...ahum...dat kleine Hitler snorretje staat toch mij toch niet zo leuk.
