Rondje om de vuurtoren

Hiermee hoop ik een kleine impressie te geven van wat je zo allemaal op je (fiets)pad aan kan treffen.Waar ik nog het meeste van heb kunnen genieten waren de wisselende landschappen; ze noemen Texel eigenlijk ook niet voor niks 'Nederland in het klein.'
En dan die luchten....prachtig!
De ene keer helder blauw, zodat je parachutisten op 3 kilometer hoogte uit het vliegtuig ziet springen, dan weer dreigend grijs met regenwolken die lekker richting Den Helder trokken.

Ik had je nog niet verteld van de stilte; als je stopt, dan hoor je ... en ...., oftewel NIETS met een beetje schapengeblaat.

Maar steeds zie je de vuurtoren weer verschijnen...Kijk, zo ziet het er nou uit als je met losse handen op een Jan Janssen voorbij komt suizen.

Hierboven is een stukje van het Krimbos zichtbaar, en hieronder niet.

Dit is nou waar ik het al eerder over had, zo'n sommeltje. Je weet wel zo'n ... dingetje.

Pas op...laagvliegende parachutisten.

Claudia en ik hebben een kijkje achter de schermen gehad op het paracentrum en dat zag er toch wel erg leuk uit allemaal. Dus nu nog sparen en moed verzamelen om het zelf eens uit te proberen.

De code PH zegt iets over het land van herkomst op dit vliegtuig; in dit geval komt dit vliegtuig uit Nederland, en de code ASO zegt waarschijnlijk iets over zijn vliegstijl!!!

Paal 28 by night

Mooi he zo storm...zo zag onze laatste vakantiedag eruit. We moesten nog eventjes uitwaaien.

Dag schaapjes, dag vuurtoren...tot de volgende keer!

We waren al gewaarschuwd, maar het is ons ook overkomen...we zijn besmet geraakt met het Texel-virus.

Maar de behandeling daarvan is simpel;

WE GAAN TERUG !!!

Deksels mooi Teksel...euh Texel.

Toen we een half jaar geleden onze vakantie gingen boeken leek het ons wel leuk om eens naar Texel te gaan.

Klein eilandje met een paar plaatsjes en wat ook niet onbelangrijk is...een plek in Nederland die we nog niet gezien hebben.

Als je hier woont, dan moet je de buurt ook wel een beetje verkend hebben...niet dan?

Om lekker lang van de vakantie te kunnen genieten, zijn we al wat eerder op pad gegaan.

Met de Zonnebloem ben ik pas geleden in Enkhuizen geweest en dat zag er zo leuk uit, dat we besloten om daar onze neuzen als eerste te laten zien.Er staat daar een gebouw dat de Dromedaris genoemd wordt (inderdaad 1 bult) en dat je kunt bezichtigen van de buitenkant. Het was gratis, dus dat hebben we dan maar gedaan zoals je kunt zien. Verder hebben we daar de 'Action' (koopjes voor de dames) en de oude stadsgevangenis bekeken met de bijbehorende oude poepdozen. De gevangenis stond een meter uit het lood, dus heren...oppassen met staande plassen!

De nacht hebben we doorgebracht bij hotel Molengroet in Noord Scharwoude.Daar hadden ze lekker doorgezakte bedden en prachtige punkeenden.

Toen we 's morgens met een frisse nieuwe hernia opstonden zouden we naar de kaasmarkt in Alkmaar gaan. Molengroet had als extra service een bus die ons naar de kaasmarkt zou brengen en eventueel weer ophalen (please, please, please).

Het was leuk om zo als toerist lekker naar de kaas te kunnen kijken en natuurlijk te eten, want we zijn alle vier enorme kaaskoppen. Ze verkochten daar verschillende soorten kaas in een frietbakje, zodat je voor de verandering eens een gezonde snack had....heerlijk!

En daarna....op naar Texel.

Nooit gedacht dat Texel zo dicht bij het vasteland ligt.

Het is bijna een zwemafstand (als je tenminste olympisch zwemmer bent). Je ziet de haven van Texel al liggen! Na een overtocht van 20 minuten ben je er. We zaten in de Cocksdorp helemaal aan de noordkant van het eiland, oftewel twintig kilometer verderop in het nieuwste dorpje van het eiland. We zaten daar op een park van Landal tegen de sluftervallei aan en in het Krimbos.

Mooi plekje zo tegen de duinen met een vrijstaand huisje en uitzicht op een speeltuin en springende parachutisten...en natuurlijk bijna altijd zicht op de vuurtoren.

Hoezo relaxte weken...ik heb bijna drie boeken uit kunnen lezen.Wauw!

Wat een prachtig eiland is dit zeg...je blijft foto's maken van die mooie natuur, de prachtige luchten en al die grappige schapen.

In ons informatieboekje stond dat er op Texel meer schapen zijn dan mensen!

Uiteraard hebben we weer een bolderkar gehuurd en daar onze eigen schaapjes in gezet...en soms nog wat meer ook (ahum) hoezo prioriteiten stellen wat er allemaal mee moet als je even voor 5 minuten naar het strand gaat...

Op dit eiland hebben zelfs de eenden een eigen 'hang'plek...hoezo overal aan gedacht.

Op een dag hebben we twee speciale fietsconstructies bedacht om zo een lekkere afstand te overbruggen met de kinderen, namelijk een ouder-kind tandem en een speciaal fietskarretje waar Julia prima in kon zitten samen met Annabel haar onafscheidelijke pop.

Ik weet dat ik er van de Texelaren niets over mag zeggen, maar wat een (tegen)wind!!! Het was minimaal windkracht 10, als het er geen 11 waren ... en dat is nooit niet gelogen.

Zelf ben ik in twee keer fietsen het hele eiland rondgefietst (95 kilometer max.)

De uitzichten zijn spectaculair...iedere keer weer. Het maakt niet uit waar je bent, of het dag of nacht is, alles is prachtig!

Ook Ecomare is beroemd, op heel Texel, vanwege de opvang van zeehonden.

Wat een schatjes, je vergeet bijna dat het roofdieren zijn.

Ze lagen daar op grijpafstand in de zon, klaar om gefotografeerd te worden...en dat hebben we dus maar gedaan zoals je kunt zien.

Ook hebben we het sommeltjespad gelopen. Voor degene die zo dom is die niet weet wat een sommeltje is komt hier de uitleg; Het zijn ... euh ... dingetjes die ...euh ...tja ... euh ... iets doen ... ofzo. Denk ik ...

Maar... het pad was leuk!

Wordt vervolgd !