
Hiermee hoop ik een kleine impressie te geven van wat je zo allemaal op je (fiets)pad aan kan treffen.

Waar ik nog het meeste van heb kunnen genieten waren de wisselende landschappen; ze noemen Texel eigenlijk ook niet voor niks 'Nederland in het klein.'

En dan die luchten....prachtig!
De ene keer helder blauw, zodat je parachutisten op 3 kilometer hoogte uit het vliegtuig ziet springen, dan weer dreigend grijs met regenwolken die lekker richting Den Helder trokken.

Ik had je nog niet verteld van de stilte; als je stopt, dan hoor je ... en ...., oftewel NIETS met een beetje schapengeblaat.
Maar steeds zie je de vuurtoren weer verschijnen...


Kijk, zo ziet het er nou uit als je met losse handen op een Jan Janssen voorbij komt suizen.

Hierboven is een stukje van het Krimbos zichtbaar, en hieronder niet.


Dit is nou waar ik het al eerder over had, zo'n sommeltje. Je weet wel zo'n ... dingetje.


Pas op...laagvliegende parachutisten.
Claudia en ik hebben een kijkje achter de schermen gehad op het paracentrum en dat zag er toch wel erg leuk uit allemaal. Dus nu nog sparen en moed verzamelen om het zelf eens uit te proberen.


De code PH zegt iets over het land van herkomst op dit vliegtuig; in dit geval komt dit vliegtuig uit Nederland, en de code ASO zegt waarschijnlijk iets over zijn vliegstijl!!!

Paal 28 by night


Mooi he zo storm...zo zag onze laatste vakantiedag eruit. We moesten nog eventjes uitwaaien.

Dag schaapjes, dag vuurtoren...tot de volgende keer!

We waren al gewaarschuwd, maar het is ons ook overkomen...we zijn besmet geraakt met het Texel-virus.
Maar de behandeling daarvan is simpel;
WE GAAN TERUG !!!