Toen ik 17 jaar geleden vanuit Brabant naar Zuid-Holland emigreerde, toen werd ik door Fred, mijn zwager, ingewijd in de geheimen van de Molentocht.De Molentocht...dat is schaatsen door de polders, de vaartjes, klunen door piepkleine dorpjes,afzien met tegenwind en tenslotte genieten van de fraaie uitzichten, de molens van Kinderdijk en de gezelligheid van het publiek en 'Koek en Zopie'.
Dit jaar vroeg een andere immigrant, uit Noord-Holland, of hij ook mee mocht schaatsen.Maar natuurlijk...des te gezelliger. Het is een 'oude' bekende van Ambuloesje, want je komt hem ook al eens tegen in een artikeltje over de Biesbosch, oftewel; het is de meester van Claudia.
Het was weer super, maar niet voor iedereen, want ik heb mijn zuid-holland-zuid collega's (ambulancedienst Dordrecht en omstreken) aan het werk gezet. Na eenderde van de tocht lag er een man bewusteloos op het ijs met een hoofdwond, en weer een uur schaatsen verder lag er een vrouw met een gebroken heup op het ijs. De Dortse collega's kwamen op de schaats aanscheuren met de brancard er tussen in.
Leuk om te zien. We waren helemaal verkleumd, want het had bijna een uur gekost voordat ze bij ons konden komen. We lagen ergens helemaal afgelegen tussen de polders in, en dat was lastig zoeken voor ze.
Maar afijn, in het donker hebben we onze finish toch gehaald. Fred en Peter ... volgend jaar hopelijk weer, en dan is het mijn beurt voor Gluhwijn!
Vandaag met mijn dames op pad geweest naar Rijsoord, voor een minder intensieve tocht, want ... auw ... spierpijn.
Het is hier zo mooi, met al dat bevroren water en die witte natuur.
Ik zou willen dat we weer ieder jaar zouden kunnen schaatsen, want wat is het heerlijk om lekker heel de dag buiten bezig te zijn.
Het was weer super, maar niet voor iedereen, want ik heb mijn zuid-holland-zuid collega's (ambulancedienst Dordrecht en omstreken) aan het werk gezet. Na eenderde van de tocht lag er een man bewusteloos op het ijs met een hoofdwond, en weer een uur schaatsen verder lag er een vrouw met een gebroken heup op het ijs. De Dortse collega's kwamen op de schaats aanscheuren met de brancard er tussen in. Leuk om te zien. We waren helemaal verkleumd, want het had bijna een uur gekost voordat ze bij ons konden komen. We lagen ergens helemaal afgelegen tussen de polders in, en dat was lastig zoeken voor ze.
Maar afijn, in het donker hebben we onze finish toch gehaald. Fred en Peter ... volgend jaar hopelijk weer, en dan is het mijn beurt voor Gluhwijn!Vandaag met mijn dames op pad geweest naar Rijsoord, voor een minder intensieve tocht, want ... auw ... spierpijn.
Het is hier zo mooi, met al dat bevroren water en die witte natuur.
Ik zou willen dat we weer ieder jaar zouden kunnen schaatsen, want wat is het heerlijk om lekker heel de dag buiten bezig te zijn.
