Jodela-Tahitie of eigenlijk toch Tjechie!

Zo...als je het bovenstaande gelezen en begrepen hebt, dan mag je nu verder gaan met het bekijken van onze vakantiefoto's.We zijn naar Tjechie geweest om te gaan wintersporten en tevens om te vieren dat we nu 12,5 jaar getrouwd zijn. Na een voorspoedige reis van 12 uur kwamen we bij het Lipnomeer aan.
We zitten bovenop een berg met uitzicht op het meer.
Spectuculaire uitzichten en zonsondergangen gegarandeerd!

We zijn zo snel mogelijk naar de skiverhuur gescheurd om ski's te huren en toen kon de pret gaan beginnen.


Irene heeft nog les gehad en kwam daarna de berg afgedenderd...Fred deed dit allemaal zonder de lessen !



Vanuit ons huisje was het ongeveer 10 minuten lopen naar de piste....alleen deden we dat soms met 'onze' gehuurde bus, zodat we niet eens met al die wintersport spullen hoefden te slepen.


Hoezo vakantie !!! Het tochtje naar de piste ging over steile bospaadjes en bovenaan was het dan ski's onder en Go Go Go...
Kijk eens hoe soepeltjes!Je werd gewoon gelanceerd met de sleeplift; 10...9...8...7...6...5...4...3...2...1...vuur...euh sneeuw!Tja...zo zullen de meeste mij wel kennen...lang leve de apres-ski!


Aan het einde van een dag skien werden we met de bus opgehaald en kregen we de beroemde likeur al in onze handen gedrukt voordat we onze ski's uithadden...maar erg hard hebben we daar niet over geklaagd hoor!Het is een sobere omgeving, maar de uitzichten over het meer maakten wel heel veel goed.

Nou ja, het onderstaande uitzicht mag er ook wezen...niet dan???







Oooh...ik mis de zonsondergangen nu alweer.
En het gezamelijke 'Kolonisten van Catan' ook!



Na het gebruikelijke winnen (ahum) bij het Kolonisten werd het dan toch maar weer eens tijd om de piste op te gaan zoeken. Kijk toch eens hoe gezellig het er allemaal uitziet.
Irene krijgt nog even een extra bijspijker cursus(je) van Fred...Claudia had dat duidelijk niet nodig. Skipunten richting het dal en tegen de tijd dat wij halverwege de berg waren, stond zij alweer in de sleeplift richting de top! Hieronder is Claudia niet gevallen hoor, maar het wachten op ons duurde gewoon te lang!






Onderweg naar de top op 1350 meter hoogte...slik.


Deze foto's zijn genomen in Hochfight (Oostenrijk) en ik vond de stoeltjeslift heeeeeeelemaaal niet eng ...;0)



Man...wat hoog! Naar boven was eng, naar beneden was gaaf...of was dat bij jou andersom Freddie???



En dan weer terug van Oostenrijk naar Tjechie.







Tijd voor een liefdeskoekie...



's Avonds nog 1 keer heerlijk uit eten bij Jeroen in z'n restaurantje en toen werd het weer tijd om naar huis te gaan.


Thuis lag er een hele berg met kaarten te wachten...op naar de volgende 12,5 jaar (en meer)

Tot de volgende...