
Op zaterdag ben ik met de kleine dametjes gaan varen met de Spido terwijl de grote dame (vrijwillig) de binnenstad in ging om te winkelen.

Ik werk vanaf 1992 in Rotterdam (en omstreken) en blijf het een gave (met zachte G) stad vinden. Het was dan ook niet moeilijk om een vrijwilliger te vinden om te gaan varen op de Maas.

Ik heb deze brug gebouwd zien worden toen ik in het Havenziekenhuis werkte en heb er daarna heel wat zweetdruppeltjes op achtergelaten al fietsend naar de Baan.

Hieronder is nog zo'n mooie blikvanger van de stad.

En dan dat water...het blijft trekken. Al die boten, het steeds wisselende uitzicht en het geluid van die zware diesels...prachtig toch?




Hierboven de havendienst, waar we met de ambulance regelmatig mee te maken hebben.
Bij calamiteiten of gewonden in de haven zijn we altijd erg blij met de hulp van deze mannen (m/v)

En dan die kranen...voor een 'onwelle' moeten we soms met al onze eerste hulp spullen helemaal naar boven en dan is het NIET leuk, maar als toerist met alleen een fototoestel is het WEL leuk om naar te kijken. Ik moet altijd aan die oude Star Wars films denken bij onderstaande kranen.


Terwijl ik de ontelbare containers toch probeerde te tellen waren de dametjes ondertussen begonnen aan het kleurboekje dat ze van een Spido dame hadden gekregen.

Dit is dan weer zo jammer... woon ik al zo lang hier in de buurt en dan schrijven ze mijn naam nog steeds verkeerd...zucht!

Het viel mij trouwens wel op dat niet iedereen zo rustig vaart (en sommigen zijn daar nog trots op ook ;0)


Dit blijft mijn favoriete tentje in de stad...Hotel New York!
De geschiedenis, de bouwstijl, de lokatie en natuurlijk het lekkere eten.

Alle bruggen op een rijtje.

En toen na bijna anderhalf uur varen voelden we eindelijk weer

onder onze voeten
Deze dag was...